‘’H Clara Haskil κατεβηκε στη Γη για να παίξει Mozart’’ έγραψε κάποτε ένας Γερμανός κριτικός για την σπουδαία Ρουμάνα πιανίστα, η οποία, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας και μιας έμφυτης συστολής, άργησε πολύ να απολαύσει τη φήμη και την καταξίωση που της αναλογούσαν, κερδίζοντας τα τελευταία χρόνια της ζωής της τον τίτλο της σημαντικότερης μοτσάρτειας ερμηνεύτριας του καιρού της.
Η ‘’απαράμιλλη Clara’’ όπως την αποκαλούσε ο Rudolf Serkin, η οποία υπήρξε το πρότυπο του Dinu Lipatti, του Wilhelm Backhaus, της Tatyana Nikolayeva, του Nikita Magaloff και δεκάδων ομοτέχνων της, παίζει το 2ο και το 3ο μέρος από το Κοντσέρτο αρ 23 KV488 με τη Συμφωνική της Βιέννης υπο τον Paul Sacher (1954),το 1ο μέρος από το Κοντσέρτο αρ 20 KV 466 με την Ορχήστρα Lamoureux υπο τον Igor Markevich (1957) ,το 2ο μέρος από τη Σονάτα KV 330 (1954), και τη Σονάτα KV280 (1960)
‘’H Clara Haskil κατεβηκε στη Γη για να παίξει Mozart’’ έγραψε κάποτε ένας Γερμανός κριτικός για την σπουδαία Ρουμάνα πιανίστα, η οποία, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας και μιας έμφυτης συστολής, άργησε πολύ να απολαύσει τη φήμη και την καταξίωση που της αναλογούσαν, κερδίζοντας τα τελευταία χρόνια της ζωής της τον τίτλο της σημαντικότερης μοτσάρτειας ερμηνεύτριας του καιρού της.
Η ‘’απαράμιλλη Clara’’ όπως την αποκαλούσε ο Rudolf Serkin, η οποία υπήρξε το πρότυπο του Dinu Lipatti, του Wilhelm Backhaus, της Tatyana Nikolayeva, του Nikita Magaloff και δεκάδων ομοτέχνων της, παίζει το 2ο και το 3ο μέρος από το Κοντσέρτο αρ 23 KV488 με τη Συμφωνική της Βιέννης υπο τον Paul Sacher (1954),το 1ο μέρος από το Κοντσέρτο αρ 20 KV 466 με την Ορχήστρα Lamoureux υπο τον Igor Markevich (1957) ,το 2ο μέρος από τη Σονάτα KV 330 (1954), και τη Σονάτα KV280 (1960)