Τη δεκαετία του 1870 στη μουσική ζωή της Βιέννης κυριαρχούσε η σύγκρουση ανάμεσα στους οπαδούς του Wagner και στους οπαδούς του Brahms.Το γεγονός ότι ο Anton Bruckner υπήρξε δηλωμένος θαυμαστής του Wagner, αφιερώνοντάς του μάλιστα το 1874 την 3η Συμφωνία του, τον έφερε σε αντίθεση με τον πανίσχυρο μουσικοκριτικό και οπαδό του Brahms, Eduard Hanslik, ο οποίος καλλιέργησε ένα εχθρικό περιβάλλον γύρω από τον ίδιο και τη μουσική του,με στόχο την εκμηδένιση της καλλιτεχνικής του υπόστασης. Παρά την υποστήριξη του Mahler και ορισμένων σημαντικών μουσικών και μαέστρων που έπαιζαν τα έργα του, η αναγνώριση για τον Bruckner ήρθε στην 6η δεκαετία της ζωής του,το 1884 όταν ο Arthur Nikisch έδωσε στη Λειψία την πρεμιέρα της 7ης Συμφωνίας του, αφιερωμένης στη μνήμη του Wagner. Το 1ο μέρος της 3ης Συμφωνίας και το Adagio της 7ης Συμφωνίας παίζει η Κρατική Ορχήστρα της Δρέσδης υπο τον Eugen Jochum
(Otto Böhler : O Anton Bruckner και οι κριτικοί Eduard Hanslik, Max Kalbeck και Richard Heuberger -ca 1880)